Śpiewająca Lipka - wieczorne zdjęcia z ręki

Lecimy z tym zimowym postem, bo nas zastanie wiosna :). Po lekkiej odwilży znowu spadł śnieg i w ogrodzie zrobiło się na prawdę ładnie. Wciąż coś mi przeszkadzało, żeby wcześniej zrobić zdjęcie Kamie na ławeczce między brzózkami. Albo śniegu nie było dość , albo Kamie się nie chciało, albo ciemno się już robiło. Tego dnia tak się uparłam, że postanowiłam wykorzystać "ciemno się już robi " ;) jako atut. 

"Śpiewająca Lipka" to zbiór bajek słowiańskich. Mam tę książkę od dzieciństwa. Wryła się we mnie z wielką siłą.  W szarych czasach mojego dzieciństwa, w czasach godzinnego zaledwie programu dla dzieci i wieczorynki  na kanale pierwszym, książki były dla mnie czymś zupełnie wyjątkowym. "Śpiewająca Lipka " była książką z powodu, której bardzo szybko zapragnęłam czytać samodzielnie, jeszcze przed zerówką. Dzisiaj stoi w biblioteczce Kamy. Również ją lubi, ale chyba woli Grimmów. Pewnie dlatego, że są bardziej mroczni ;) .  Ponieważ "Lipka" ma dla mnie wciąż magiczną aurę, to właśnie ona jest bohaterką tej wieczornej opowieści. Może spytacie, po co te psie łapy. Tak nam przeszkadzał, tak się kręcił, tak właził w kadry, że w końcu stwierdziłam  "a niech ma ". Poza tym  niemal  w każdej bajce znajdującej się w tym zbiorze występują zwierzęta, a bardzo często odgrywają kluczowe dla opowieści role:).

Zdjęcia nie były zbyt łatwe:/. Zaplanowałam, że zrobię je ze statywu na długim czasie, ale nie mogłam go znaleźć ;D, tak dobrze się "zorganizowałam", tak schowałam, że poszukiwania mnie dobiły, a nie było za dużo czasu. Na pewno technicznie nie jest to  mistrzowstwo świata - iso było wysokie, ale czy to takie istotne ? Źródło światła zza książki to  - ciekawostka;) - lupa z podświetleniem z małych diod kupiona na wyprzedaży w Empiku. Bardzo fajny gadżet;). Daje dość  rozproszone światło, choć chłodne. Nie było czasu na kombinowanie filtra ocieplającego, więc zostawiłam sprawę na PS. Obiektyw 85/1.8. 

Pozdrawiam !