"Kokon"

„Kokon”

Skrytością marzeń, poplątaniem dróg
zawitał swobody duch.
Obrasta w tkankę z pragnień i snów
lecz słaby, by już coś mógł.
By mógł dać wiarę.
Niech wiarę da.
Niech leczy, niech cieszy, niech trwa.
Niech siłę ma zerwać kokonu uściski.
Niech barwę, niech wolność mi da. 



(Koledzy poeci, nie bić. Może następne będą lepsze :) Nie wiem co lepsze, wiersz czy portret. Obawiam się, że jednak portret :) ale nie zniechęcam się.







modelka - Helena Michaluk

makijaż - Weronika Gwiazda

12 komentarzy:

  1. Agu, kobieto niezwykła Ty moja. Ile w Tobie drzemie, ile się już obudziło.
    piękne wszystko.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. wiesz, córka mi weszła na ambicję ostatnim dziełem ;)

      Usuń
  2. Twoje fotografie uwielbiam i zawsze podziwiam! A wiersz piękny, przeczytałam kilka razy i coś niezwykłego w nim jest. Pozdrawiam cieplutko :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Piękny, poruszający portret Agnieszko... Wiersz świetnie go uzupełnia!

    OdpowiedzUsuń
  4. Jestem tak poruszona... Zawsze mam podgląd na FB - podziwiam...
    Niezwykłej urody Helena - takie przejmujące skupienie na twarzy

    OdpowiedzUsuń
  5. Piękny portret. Bardzo malarski.
    Obejrzałam też inne Twoje zdjęcia. Masz oko i sporo wrażliwości.
    Pozdrawiam serdecznie:)

    OdpowiedzUsuń
  6. I wiersz i portret piękne :-)

    OdpowiedzUsuń
  7. Ten komentarz został usunięty przez autora.

    OdpowiedzUsuń